Έλατος, Νώντας

(Βούρβουρα Αρκαδίας 1871 – 1951). Φιλολογικό ψευδώνυμο του παιδαγωγού και λογοτέχνη Επαμεινώνδα Παπαμιχαήλ. Σπούδασε φιλοσοφία και παιδαγωγικά στην Αθήνα και μετεκπαιδεύτηκε σε πανεπιστήμια της Γερμανίας. Εργάστηκε στη δημόσια εκπαίδευση και υπήρξε μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Έγραψε παιδικά διηγήματα και ποιήματα, καθώς επίσης διάφορες μελέτες και άρθρα με παιδαγωγικό περιεχόμενο. Συνεργάστηκε με τους Ανδρέα Καρκαβίτσα, Δημοσθένη Βουτυρά, Ηλία Βουτιερίδη και Φώτο Γιοφύλλη. Στα ελληνικά γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1910 με το έργο του Το παραμύθι της Άννας. Άλλα έργα του: Αλφαβητάριο (1917), Ο Πρόας του Νικία (1918), Πέτρος Λάρας (1919), Το ροζακί σταφύλι (1919), Ο Διγενής Ακρίτας (1924), Αυγή (1926), Ήλιος (1928), Θεοί και ήρωες (1928), Ελεύθεροι (1932), Χάρης του Θεαγένη (απόδοση ξένου) κ.ά.